Αγαπητά μέλη,
Μετά από πολλά χρόνια η λέσχη μας επισκέφθηκε έναν μακρινό σχετικά προορισμό από την Αθήνα, το πανέμορφο Πήλιο και το φιλόξενο καταφύγιο του «ΠΑΝ» ορειβατικού συλλόγου στα Χάνια.
Η τελευταία φορά ήταν το 2007 που κάναμε την επίσκεψη μας σε αυτό το καταφύγιο, και πήραμε την τολμηρή για τις εποχές απόφαση λόγω ανεβασμένου προϋπολογισμού εξόδων για όσους συμμετάσχουν, να το ξανακάνουμε , και είχαμε μία επιτυχημένη σε συμμετοχές εκδρομή, αλλά και ενδιαφέρον από τα μέλη που απλά την τελευταία στιγμή δεν μπόρεσαν να έρθουν λόγω άλλων θεμάτων που προέκυψαν.
Ξεκινήσαμε το πρωί του Σαββάτου από τα διόδια των Αφιδνών με αρκετή συννεφιά και πρώτο στόχο να είμαστε στις 2.00 μμ στην Ν. Αγχίαλο όπου θα μας περίμεναν τα μέλη μας από τον Βόλο ο Ιάσωνας Παλιούγκας και ο Γιώργος Ταταριώτης για το καθιερωμένο καλωσόρισμα σε παραδοσιακό τσιπουράδικο.
Στην διαδρομή είχαμε την πρώτη μας ατυχία όταν ο Βαγγέλης Χριστόπουλος αντιμετώπισε πρόβλημα με την φτερωτή του κοντά στη διασταύρωση του Κάστρου. Το αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ των μελών ενήργησε άμεσα και με ένα τηλεφώνημα, ο Δ. Ραζής ταξίδεψε από την Κηφισιά στο Κάστρο άμεσα φέροντας μία φτερωτή μαζί με την βάση της στον Βαγγέλη που περίμενε στην Εθνική Οδό.
Λίγο πριν φθάσουμε στο ραντεβού μας στο τσιπουράδικο, συναντήσαμε τον Λευτέρη και την Γεωργία που ερχόντουσαν από Θεσσαλονίκη, και πήγαμε στο μαγαζί στο μαγαζί όπου μας περίμεναν ο Βασίλης Κατσαντώνης με την παρέα του που ήρθαν από την Λάρισα. Με το που ήρθαν τα πρώτα τσίπουρα και ο μεζέδες κατεφθασαν και τα αυτοκίνητα της Μαρίας Καλούλη και του Αλέξανδρου Περράκη που είχαν ξεκινήσει μία μέρα πριν και διανυκτέρευσαν στην Γλύφα σε φιλικό σπίτι. Σε λίγη ώρα και αφού βρισκόμασταν στην δεύτερη γύρα των τσίπουρων εμφανίστηκε και ο Βαγγέλης που άλλαξε την φτερωτή και χωρίς μεγάλη καθυστέρηση ήρθε να μας βρει.
Μετά τα γέλια τους καλούς μεζέδες και τσίπουρα , ξεκινήσαμε για Πήλιο με μία στάση για καφέ σε φίλο των μελών μας του Βόλου , έξω από την Πορταριά σε ένα φανταστικό καφέ με θέα τον Παγασητικό και τον Βόλο.
Το βραδάκι φτάσαμε στον καταφύγιο όπου μας περίμεναν δύο ευγενικές κυρίες για να μας υποδεχτούν και να μας τακτοποιήσουν στους κοιτώνες. Καθίσαμε στη τραπεζαρία για κρασάκι, μουσική με dj τον Γιάννη Αλεξόπουλο , κέφι και χορό.
Την επομένη είχαμε μία ευχάριστη επίσκεψη από έναν κύριο όπου είδε τα 2CV μας και ήρθε να μας βρει στο καταφύγιο. Ήταν ο αντιπρόσωπος της CITROEN στην Θεσσαλία, φέρνοντας μαζί του και δώρο ένα κρασί οκτώ ετών. Συζητήσαμε πολλά θέματα μαζί του γύρω από ανταλλακτικά και μας είπε ότι μπορούμε να του ζητήσουμε καινούργια ανταλλακτικά για 2CV και παλιών CITROEN που έχει ακόμη στην κατοχή του. Πήρα με το τηλέφωνο του όπου μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε όταν χρειαστεί.
Ξεκινήσαμε με πολύ ομίχλη για την Αγριά όπου θα συναντούσαμε τον Ιάσωνα για να μας πάει σε μία τοποθεσία με ράντζο για άλογα, στο χωριό Αγ. Γεώργιος στην Παλιοβίγλα για μεσημεριανό φαγητό και τσίπουρα. Στην διαδρομή είχαμε την δεύτερη ατυχία με ένα τρακάρισμα που έτυχε στο αυτοκίνητο της Μαρίας και θα έπρεπε να το στείλουμε πλέον με οδική βοήθεια στην Αθήνα. Συνεχίσαμε απτόητοι και πήγαμε στον προορισμό μας σε ένα πολύ όμορφο μέρος για παιδικές και όχι μόνο δραστηριότητες, αλλά λόγω βροχής μείναμε στην ταβέρνα όπου απολαύσαμε το καλό φαγητό το κρασί, και το κέφι που παρ’ όλο το ατυχές πρωινό συμβάν έρεε άφθονο και με πολύ γέλιο.
Η επιστροφή μας το απόγευμα έγινε μέσα από βροχή και ανεβαίνοντας το Πήλιο προς τα Χάνια άρχισε και το χαλάζι που προμήνυε το χιόνι που θα ερχόταν. Στο καταφύγιο καθίσαμε το βράδυ στην τραπεζαρία με κρασάκι και διάφορε συζητήσεις και επιτραπέζια παιχνίδια.
Την άλλη μέρα το πρωί το τοπίο ήταν κάτασπρο και ο δρόμος σχεδόν είχε αποκλειστεί. Τα παιδιά άρχισαν με ενθουσιασμό να βγαίνουν στο χιόνι για παιχνίδι, και οι μεγάλοι να πίνουν καφέ και τσάι και άλλοι να ετοιμάζουν τα πράγματα για να φύγουμε το συντομότερο λόγω αποκλεισμού από το χιόνι.
Ξαφνικά είχαμε την ατυχία ένα από τα παιδιά να κτυπήσει το πόδι του στο χιόνι , και να επισπεύσουμε την διαδικασία αναχώρησης, όπου με την βοήθεια του κ. Αποστόλη με ένα 4×4 αυτοκίνητο και των οχημάτων της πολεμικής αεροπορίας που καθάρισαν τον δρόμο μπορέσαμε να φύγουμε με αρκετή καθυστέρηση και προσπάθεια από το καταφύγιο.
Συνεχίσαμε για Βόλο και μετά για Αθήνα μιας και ο καιρός δεν επέτρεπε στάσεις στην διαδρομή για κούλουμα.
Να ευχαριστήσουμε τα μέλη μας στον Βόλο και ιδιαίτερα τον Ιάσωνα για την ξενάγηση και φιλοξενία τους, και ευχόμαστε να τα πούμε σύντομα.
Φωτογραφίες μπορείτε να βρείτε στο Facebook της λέσχης.
Είμαστε έτοιμοι για τις επόμενες εκδρομές και ημερήσιες βόλτες στις επόμενες εβδομάδες, θα έχετε νέα σύντομα.
Εκ μέρους του Δ.Σ.
Δ. Αμούργης